سلام...سلامی از اعماق اقیانوس بیکران قلبم به شما که دریایی هستید و امواج سهمگین حوادث هرگز ساحل آرام روحتان را

دستخوش ناملایمات نمیکند...امشب سخت دلشکسته ام...حتی همنشینی با شما از دلگیریم نمیکاهد...نمیدانم غمم را با چه

واژه هایی باز گو کنم...امان از این روزگار بی مروت...یا بن الحسن...مولای من...من میدوم...تو میروی...

من تشنه ی دیدار توام یا مهدی

نادیده خریدار توام یا مهدی

لطفی کن و از ساغر خود جامی ده

امروز که می خوار توام یا مهدی

راز دار شب...

صدای گامهایت را شنیدم من شنیدم من

نوای آشنایت را ز جان و دل خریدم من

دلم دریا شدو دادم به دستت یار زیبا رو

ندانستم تو بیماری و دردت را کشیدم من

نگاهم خیره مانده بر در دولت سرای تو

صفایت را بنازم جان صفایت را ندیدم من

گهی گریان گهی نالان گهی افتاده و خیزان

نمیدانم کجایم کجایم جامه را از تن دریدم من

تو عاشق پیشه ام کردی و دادی دست پیر دهر

ز گیتی زهر غم خوردم ولی یاری ندیدم من

تمنا میکنم امشب ز تو ای راز دار شب

که رسوایم مکن در شهر چون رازم دریدم من

فلک آرامتر باش و سکوتم را مگیر از من

چو امشب از نگار دلربایم جرعه های می چشیدم من